Het overkomt me bijna nooit, maar soms heb je geen inspiratie, maar écht geen inspiratie en dan sta je daar in de winkel... Vroeger ging ik dan soms bij de bereide gerechten gaan kijken om inspiratie op te doen om datzelfde dan vers te maken. Gezien we nu altijd volgens de filosofie van PN eten, is dat natuurlijk geen optie meer, maar ik was ten einde raad, dus ik richting daar. Mijn oog viel er op een pasta genovese, dat zag er redelijk ok uit en heel makkelijk zelf te maken, ikke blij :-) Toen ik aan 't rek van de zongedroogde tomaten stond, zag ik ook de olijven staan. Ik lust dat absoluut niet, maar Rasmus eet dat wreed graag en ik dacht dat dat er wel bij ging passen. Hij blij natuurlijk :-) Olijven, da's feest! Ha! Dat was zeker één voor in mijn boekske, zei ie. Hij kwam op de naam Pasta Provençale en voilà, een nieuw gerechtje was geboren ten huize Sommer-Lamerant :-)
Ingrediënten:
Spirelli, groene pesto, zongedroogde tomaten, pijnboompitten en olijven
Tip; de 1e keer had ik 't gemaakt met 'verse' zongedroogde tomaten, nu ja, je weet wel, die duurdere uit de plastieken potjes en 't was een schot in de roos. De keer erop had ik die in een glazen potje op olie gekocht en 'k moet zeggen dat je het verschil écht wel proefde. Voor mij vanaf nu altijd de 'verse'.
Recept:
- Pasta koken
- Ondertussen de pijnboompitten roosteren en de zongedroogde tomaten in stukjes snijden
- Als de pasta klaar is, er de groene pesto en de zongedroogde tomaten doorroeren. De olijven had ik er gewoon bij op tafel gezet, met dat ik dat niet lust, maar die kan je er even goed hier ook al bij in doen.
- Afwerken met de pijnboompitten
Geen opmerkingen:
Een reactie posten